(မေရးမျဖစ္လို႔၊ မေရးခ်င္ေပမယ့္၊ ေရးျဖစ္တာပါ။ က်ေနာ့္ရဲေဘာ္၊ မိတ္ေဆြ၊သူငယ္ခ်င္းေတြ ကေတာ့ အေရးလုပ္တုန္႔ျပန္တာကို အျပစ္ျမင္ေကာင္းျမင္ပါလိမ့္မယ္။ က်ေနာ္ ကေတာ့ နည္းနည္း လဲ စိန္ေခၚခ်င္ တာေၾကာင့္ေရးရ တာပါ။)
၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ (၂၈)ရက္ေန႔ထုတ္တဲ့ ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္ဂ်ာနယ္မွာ အာဏာ ရွင္ ဦး၀င္း ထိန္ႏွင့္အထူးေတြ႕ဆံုျခင္းဆိုတာကို ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေတြ႕ဆံုေမးျမန္း ခန္း မွာ ဦး၀င္းထိန္က က်ေနာ္ နဲ႔ပတ္သက္တဲ့အေၾကာင္းကို ထည့္ေျပာသြား တာေတြ႕ရ ပါတယ္။ အဲဒီေျပာၾကားခ်က္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ လို႔ က်ေနာ္ကလည္း နည္းနည္းျပန္ေျပာ ဖို႔လိုလာပါတယ္။အဲဒါေၾကာင့္ မေရးမျဖစ္ေရး လိုက္ရတဲ့စာ လို႔ပဲေျပာခ်င္ပါတယ္။
၁၉၉၂ ခုႏွစ္တုန္းက ေထာင္ထဲမွာ ကိုယ္ရယ္၊ ရန္မ်ဳိးသိမ္းရယ္ရွိ တယ္ဆိုတာ မွန္ပါတယ္။ တိတိ က်က်ေျပာ ရရင္ အင္းစိန္ဗဟို အက်ဥ္းေထာင္မွာပါ။ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္နဲ႔ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း ၀င္းထိန္(ဦး၀င္းထိန္)နဲ႔က မရင္းႏွီးပါဘူး။ သူက အထူး တိုက္ မွာပါ။ က်ေနာ္က အင္းစိန္ေထာင္(၁)တိုက္မွာပါ။
ပုဒ္မကေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ၁၀(က)ပါ။ အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ က်ေနာ္နဲ႔ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း ၀င္းထိန္ (ဦး၀င္းထိန္)တို႔ တစ္ႀကိမ္ေတာ့ဆံုျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။အဲဒါက ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီေပၚလစ္ဗ်ဴရို အစည္းအေ၀း မွတ္တမ္းဗီဒီယုိအေခြကို အင္းစိန္ေထာင္၊ အထူးတိုက္မွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ
ကို သီးသန္႔ထုတ္ၿပီး၊ ျပတုန္းကပါ။ စကားေျပာလို႔မရပါဘူး။ လူခ်င္းျမင္ရုံေတြ႕ရုံပါ။ အဲဒီေနာက္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွာ က်ေနာ္ကို ပုဒ္မ ၅(ည)နဲ႔ တရားစြဲၿပီး၊ ေန႔ခ်င္း (၄)ႏွစ္ ေထာင္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလို ေထာင္မခ်ခင္
က်ေနာ္တို႔ အင္းစိန္ေထာင္(၁)တိုက္မွာရွိတဲ့အခ်ိန္ က်ေနာ္တုိ႔ကို တပ္မေတာ္ေထာက္ လွမ္းေရး က စစ္ေၾကာေရးျပန္လုပ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕သေဘာထားကို ေမးျမန္းပါတယ္။ ပုဒ္မ ၁၀(က)နဲ႔ ထိန္းသိမ္း ခံထားရတဲ့သူေတြအားလံုးနီးပါးကို စစ္ေၾကာေရးျပန္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း ၀င္းထိန္ (ဦး၀င္းထိန္) က အထူးတိုက္မွာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ က်ေနာ္က (၁)တိုက္မွာပါ။ အဲဒီ စစ္ေၾကာေရးလုပ္ၿပီးမွ အနည္းငယ္ကိုျပန္လြတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အမ်ားစုကိုေတာ့ ေထာင္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ေနာက္ ေထာင္ခ်ၿပီးတဲ့ေနာက္ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းမွာ အဲဒီတုန္းက ဒီခ်ဳပ္ဗဟိုအလုပ္ အမႈေဆာင္ေတြ၊ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႕၀င္ေတြ၊ ဒီခ်ဳပ္ရဲ႕
၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြအပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းက်သူ အေတာ္မ်ားမ်ား ကို ေမးခြန္းေတြ ထပ္ေျဖခိုင္းခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီတုန္းက ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း ၀င္းထိန္ (ဦး၀င္းထိန္) အေနနဲ႔ ကိုယ္ဘယ္လိုေျဖခဲ့တယ္ဆိုတာ ကိုယ္ကိုယ္ တိုင္ အသိဆံုးျဖစ္မွာပါ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ကိုယ္ဘယ္လိုေျဖခဲ့တယ္ ဆိုတာ အၿမဲတမ္းအမွတ္ရေနပါ တယ္။ အဲဒီေနာက္ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ ေမလ ဆန္းမွာ က်ေနာ့္ကို ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့ ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဆရာမင္းသိခၤ၊ ၉၀ အမတ္ ဦးဘပြား၊ ေဒၚခင္စန္းလႈိင္အ ပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား၊ အက်ဥ္းသူ ဆယ္ေယာက္ ေလာက္ ကို ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းကက်ေနာ္တို႔ကို လာလႊတ္ေပးတဲ့တာ၀န္ခံက တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရးက ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီး ထြန္းခၽြန္ပါ။ သူက ကၽြန္ေတာ့္ကိုစကား လာေျပာတဲ့ အခါ၊ က်ေနာ္က ေဆးတကၠသိုလ္ျပန္တက္ခြင့္ရႏိုင္မလားလို႔ေမးခဲ့ပါတယ္။ သူက ျပန္တက္ခြင့္ရ ပါလိမ့္မယ္လို႔ျပန္ေျဖခဲ့တာပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ျပန္လြတ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း က်ေနာ္ဟာ တစ္ပိုင္းတစ္စ ပညာေရးကို ျပန္ဆက္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ရပါတယ္။ အျခားေက်ာင္းက အျခားသူေတြ တက္ခြင့္မရတာဘာ
ေၾကာင့္ဆိုတာ မသိႏိုင္ပါ။ က်ေနာ္တို႔ တကၠသိုလ္မွာေတာ့ တက္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္တစ္ေယာက္ တည္းမဟုတ္ပါ။ ေနာက္စက္မႈတကၠသိုလ္မွာလည္း ေထာင္ကလြတ္လာၿပီးတဲ့ေနာက္အားလံုး ျပန္တက္ ခြင့္ရခဲ့ၾကပါတယ္။
ပုဒ္မကေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ၁၀(က)ပါ။ အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ က်ေနာ္နဲ႔ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း ၀င္းထိန္ (ဦး၀င္းထိန္)တို႔ တစ္ႀကိမ္ေတာ့ဆံုျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။အဲဒါက ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီေပၚလစ္ဗ်ဴရို အစည္းအေ၀း မွတ္တမ္းဗီဒီယုိအေခြကို အင္းစိန္ေထာင္၊ အထူးတိုက္မွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ
ကို သီးသန္႔ထုတ္ၿပီး၊ ျပတုန္းကပါ။ စကားေျပာလို႔မရပါဘူး။ လူခ်င္းျမင္ရုံေတြ႕ရုံပါ။ အဲဒီေနာက္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွာ က်ေနာ္ကို ပုဒ္မ ၅(ည)နဲ႔ တရားစြဲၿပီး၊ ေန႔ခ်င္း (၄)ႏွစ္ ေထာင္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလို ေထာင္မခ်ခင္
က်ေနာ္တို႔ အင္းစိန္ေထာင္(၁)တိုက္မွာရွိတဲ့အခ်ိန္ က်ေနာ္တုိ႔ကို တပ္မေတာ္ေထာက္ လွမ္းေရး က စစ္ေၾကာေရးျပန္လုပ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕သေဘာထားကို ေမးျမန္းပါတယ္။ ပုဒ္မ ၁၀(က)နဲ႔ ထိန္းသိမ္း ခံထားရတဲ့သူေတြအားလံုးနီးပါးကို စစ္ေၾကာေရးျပန္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း ၀င္းထိန္ (ဦး၀င္းထိန္) က အထူးတိုက္မွာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ က်ေနာ္က (၁)တိုက္မွာပါ။ အဲဒီ စစ္ေၾကာေရးလုပ္ၿပီးမွ အနည္းငယ္ကိုျပန္လြတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အမ်ားစုကိုေတာ့ ေထာင္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ေနာက္ ေထာင္ခ်ၿပီးတဲ့ေနာက္ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းမွာ အဲဒီတုန္းက ဒီခ်ဳပ္ဗဟိုအလုပ္ အမႈေဆာင္ေတြ၊ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႕၀င္ေတြ၊ ဒီခ်ဳပ္ရဲ႕
၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြအပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းက်သူ အေတာ္မ်ားမ်ား ကို ေမးခြန္းေတြ ထပ္ေျဖခိုင္းခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီတုန္းက ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း ၀င္းထိန္ (ဦး၀င္းထိန္) အေနနဲ႔ ကိုယ္ဘယ္လိုေျဖခဲ့တယ္ဆိုတာ ကိုယ္ကိုယ္ တိုင္ အသိဆံုးျဖစ္မွာပါ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ကိုယ္ဘယ္လိုေျဖခဲ့တယ္ ဆိုတာ အၿမဲတမ္းအမွတ္ရေနပါ တယ္။ အဲဒီေနာက္ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ ေမလ ဆန္းမွာ က်ေနာ့္ကို ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့ ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဆရာမင္းသိခၤ၊ ၉၀ အမတ္ ဦးဘပြား၊ ေဒၚခင္စန္းလႈိင္အ ပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား၊ အက်ဥ္းသူ ဆယ္ေယာက္ ေလာက္ ကို ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းကက်ေနာ္တို႔ကို လာလႊတ္ေပးတဲ့တာ၀န္ခံက တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရးက ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီး ထြန္းခၽြန္ပါ။ သူက ကၽြန္ေတာ့္ကိုစကား လာေျပာတဲ့ အခါ၊ က်ေနာ္က ေဆးတကၠသိုလ္ျပန္တက္ခြင့္ရႏိုင္မလားလို႔ေမးခဲ့ပါတယ္။ သူက ျပန္တက္ခြင့္ရ ပါလိမ့္မယ္လို႔ျပန္ေျဖခဲ့တာပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ျပန္လြတ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း က်ေနာ္ဟာ တစ္ပိုင္းတစ္စ ပညာေရးကို ျပန္ဆက္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ရပါတယ္။ အျခားေက်ာင္းက အျခားသူေတြ တက္ခြင့္မရတာဘာ
ေၾကာင့္ဆိုတာ မသိႏိုင္ပါ။ က်ေနာ္တို႔ တကၠသိုလ္မွာေတာ့ တက္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္တစ္ေယာက္ တည္းမဟုတ္ပါ။ ေနာက္စက္မႈတကၠသိုလ္မွာလည္း ေထာင္ကလြတ္လာၿပီးတဲ့ေနာက္အားလံုး ျပန္တက္ ခြင့္ရခဲ့ၾကပါတယ္။
ေနာက္ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း၀င္းထိန္(ဦး၀င္းထိန္)ေျပာတဲ့ သူကေဒၚစုဆီစာေရးတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ပညာေရး အတြက္ ေနာက္မိဘကိုေက်းဇူးဆပ္ခ်င္လို႔ ေဆးတကၠသိုလ္တက္ခ်င္လို႔ သက္ဆိုင္ရာနဲ႔နားလည္မႈ ယူလိုက္ရ တာပါေပါ့။ သူ႔ကို အထင္မမွားပါနဲ႔။ ဘာညာဘာညာေပါ့။ အဲဒီစာ ကိုယ့္ကိုေပးေတာ့၊ ကိုယ္
ကတစ္ဆင့္ ေဒၚစုကိုေပးတာ။ အဲဒီစာ ကိုယ္ရယ္၊ ေဒၚစုရယ္ႏွစ္ေယာက္ပဲ ဖတ္ရ တယ္။ ၿပီးေတာ့ မီးရိႈ႕ပစ္လိုက္တယ္။ အဲဒီလိုေကာင္။ လို႔ေျပာပါတယ္။
ကတစ္ဆင့္ ေဒၚစုကိုေပးတာ။ အဲဒီစာ ကိုယ္ရယ္၊ ေဒၚစုရယ္ႏွစ္ေယာက္ပဲ ဖတ္ရ တယ္။ ၿပီးေတာ့ မီးရိႈ႕ပစ္လိုက္တယ္။ အဲဒီလိုေကာင္။ လို႔ေျပာပါတယ္။
နည္းနည္းေလးေတာ့ ျပန္ရွင္းရင္း ေျပာျပခ်င္မိပါတယ္။ အဲဒါ က ကိုယ္ျဖတ္သန္း ခဲ့တဲ့အေၾကာင္း နဲ႔လည္းဆက္စပ္ေနလို႔ပါ။က်ေနာ္နဲ႔ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ေနာက္ဆံုးေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးျငင္းခုန္ စ ကားေျပာျဖစ္ခဲ့တာ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ဇြန္လပါ။ အဲဒီတုန္းက ဗကသမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ နဲ႔ ဒီခ်ဳပ္ဗဟိုလူငယ္ ပူးတြဲ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေနအိမ္၀င္းထဲကျပန္ၾကားေရးတဲမွာ လုပ္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း၀င္းထိန္(ဦး၀င္းထိန္)နဲ႔လည္း မသိပါ။စကားလည္းမေျပာဖူး ပါ။ ေဒၚစုနဲ႔က်ေနာ္တုိ႔ေဆြးေႏြးတဲ့အခါမွာလည္း ဘယ္တုန္းကမွ မပါခဲ့ဘူးပါ။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း က်ေနာ္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔သီးသန္႔မေတြ႕ျဖစ္တာ ဒီေန႔အထိပါ။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္တုန္းက က်ေနာ့္ပံုစံက ပိန္ပိန္ပါးပါး ပါ။
၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ကေန လြတ္လာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာက်ေနာ္က တတိယႏွစ္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္၊ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ စက္မႈတကၠ သိုလ္က ေက်ာင္းသားေတြလည္း ေက်ာင္းျပန္တက္ေနၾကပါၿပီ။ အဲဒီကာလေနာက္ပိုင္းမွာ က်ေနာ္တို႔ ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔အဆက္အသြယ္ေတြလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလိုလုပ္ခဲ့တာဟာ သခင္
အုန္းျမင့္(အဘဦးအုန္းျမင့္)(ကြယ္လြန္)ကေနတဆင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆီကို သတင္းေတြ၊ အခ်က္အလက္ေတြစတာေတြကို ပံ့ပိုးေပးခဲ့ပါတယ္။ သခင္အုန္းျမင့္ကအကူအညီေတာင္း တဲ့အေၾကာင္း အရာေတြကိုလည္း က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ အတတ္ႏိုင္ဆံုး လုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီကာလတုန္း က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆီကိုက်ေနာ့္ပုဂၢိဳလ္ေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့စာတစ္ေစာင္မွ မေရးခဲ့ဘူးပါ။ ဒီမိုကေရ စီေရး နဲ႔ပတ္သက္တဲ့စာေတြ၊ သတင္းေတြ၊ အေထာက္အထားေတြ၊ အခ်က္အလက္ေတြကိုပဲ သခင္ အုန္းျမင့္ (အဘဦးအုန္းျမင့္)ကေနတဆင့္ ပို႔ေပးခဲ့တာပါ။ အဲဒီတုန္းက စစ္ေထာက္လွမ္းေရးအေန
အထား အရ က်ေနာ္ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔လံုး၀ေတြ႕ဆံုခဲ့ျခင္းမရွိတဲ့အျပင္၊ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း၀င္း
ထိန္ (ဦး၀င္းထိန္)နဲ႔လည္း ေတြ႕ဆံုခဲ့တာမရွိပါဘူး။
အုန္းျမင့္(အဘဦးအုန္းျမင့္)(ကြယ္လြန္)ကေနတဆင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆီကို သတင္းေတြ၊ အခ်က္အလက္ေတြစတာေတြကို ပံ့ပိုးေပးခဲ့ပါတယ္။ သခင္အုန္းျမင့္ကအကူအညီေတာင္း တဲ့အေၾကာင္း အရာေတြကိုလည္း က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ အတတ္ႏိုင္ဆံုး လုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီကာလတုန္း က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆီကိုက်ေနာ့္ပုဂၢိဳလ္ေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့စာတစ္ေစာင္မွ မေရးခဲ့ဘူးပါ။ ဒီမိုကေရ စီေရး နဲ႔ပတ္သက္တဲ့စာေတြ၊ သတင္းေတြ၊ အေထာက္အထားေတြ၊ အခ်က္အလက္ေတြကိုပဲ သခင္ အုန္းျမင့္ (အဘဦးအုန္းျမင့္)ကေနတဆင့္ ပို႔ေပးခဲ့တာပါ။ အဲဒီတုန္းက စစ္ေထာက္လွမ္းေရးအေန
အထား အရ က်ေနာ္ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔လံုး၀ေတြ႕ဆံုခဲ့ျခင္းမရွိတဲ့အျပင္၊ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း၀င္း
ထိန္ (ဦး၀င္းထိန္)နဲ႔လည္း ေတြ႕ဆံုခဲ့တာမရွိပါဘူး။
အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္အၿမဲေတြ႕ျဖစ္တာက သခင္အုန္းျမင့္ပါ။ အဘဦးအုန္းျမင့္က ေဒၚစုၿခံထဲကို တံခါးမရွိ
ဓားမရွိ၀င္ႏိုင္၊ ထြက္ႏိုင္တဲ့အျပင္၊ သခင္အုန္းျမင့္ကိုအျပည့္အ၀ယံုၾကည္တာမို႔ သူတစ္ေယာက္တည္းနဲ႔
ဆက္သြယ္ အလုပ္လုပ္ခဲ့တာပါ။ က်ေနာ္ဟာ ဒီခ်ဳပ္ပါတီ၀င္တစ္ေယာက္လဲမဟုတ္တဲ့အျပင္၊ ေဒၚစုနဲ႔
ေတာင္ ေတြ႕ ဖို႔စိတ္ မကူးခဲ့ပါဘူး။ အဲဒါ အဲဒီကာလလံုၿခံဳေရးအေနအထားအရပါ။ အဲဒီကာလတုန္းက
ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္အေနနဲ႔ ရန္မ်ဳိးသိမ္းဆိုတဲ့နာမည္ကို သိေကာင္းသိႏိုင္ေပမယ့္၊ လူနဲ႔နာမည္နဲ႔
တြဲသိဖို႔ မလြယ္ေလာက္ပါဘူး။ အဲဒီကာလတုန္းကက်ေနာ္နဲ႔ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း၀င္းထိန္(ဦး၀င္းထိန္)နဲ႔
အျပင္မွာလံုး၀မေတြ႕ဘူးတာကို က်ေနာ္က ဘယ္လိုသူ႔ဆီကတဆင့္ ေဒၚစုဆီ စာေပးလို႔ရမလဲ က်
ေနာ္ မ စဥ္းစားတတ္ပါ။ သူေျပာပံုအရ ေဒၚစုရယ္၊သူရယ္၊ က်ေနာ္ရယ္ပဲသိတဲ့ ကိစၥႀကီးျဖစ္ေနပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ စာကိုေတာင္ မီးရိႈ႕ပစ္လိုက္တယ္လို႔ဆိုျပန္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကေတာ့
က်ေနာ့္ ကိုေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မွတ္မိမွာမဟုတ္ပါဘူး။
ေနာက္ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း၀င္းထိန္(ဦး၀င္းထိန္)ေျပာတဲ့ ကိုယ္နဲ႔ႏွစ္ေယာက္ထဲဆို ဒီေကာင္မေျပာရဲဘူး။
ကြယ္ရာကေနသာ လွမ္းကစ္ေနတာဆိုတာကေတာ့လြဲေနၿပီထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္က မေျပာရဲစရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ တကယ္သာ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း၀င္းထိန္(ဦး၀င္းထိန္)အေနနဲ႔ သတၱိရွိ မယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္နဲ႔ႏွစ္ေယာက္တည္း စကားစစ္ထိုးၾကရေအာင္ပါ။ တျခားအေၾကာင္းမဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ဳိးသားဒီမို ကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕လက္ငင္းအေျခအေနနဲ႔ပတ္သက္လို႔ပါ။ သတၱိတကယ္ရွိတယ္။ေသြးရဲတယ္ဆိုရင္ ရန္ကုန္ မွာ တစ္ပြဲတစ္ လမ္းေလာက္အကဲစမ္းခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီစကားစစ္ထိုးပြဲမွာ ေျပာမယ့္၊ေဆြးေႏြး မယ့္ အေၾကာင္းအရာေတြက ဒီခ်ဳပ္ပါတီရဲ႕ပိုအားေကာင္းတဲ့ေခါင္းေဆာင္မႈနဲ႔ပိုအားေကာင္းတဲ့အနာဂတ္အ တြက္ေျပာ မွာေနာ္။ ႏိုင္ငံေရးသိကၡာရွိရိွ၊အရည္အေသြးရွိရွိ ေျပာမွာေနာ္။ သတၱိနည္းနည္းျဖစ္ျဖစ္ရွိ ရင္ က်ေနာ္ ရန္မ်ဳိးသိမး္က ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း၀င္းထိန္(ဦး၀င္းထိန္)ကို စိန္ေခၚပါတယ္လို႔။
ကြယ္ရာကေနသာ လွမ္းကစ္ေနတာဆိုတာကေတာ့လြဲေနၿပီထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္က မေျပာရဲစရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ တကယ္သာ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း၀င္းထိန္(ဦး၀င္းထိန္)အေနနဲ႔ သတၱိရွိ မယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္နဲ႔ႏွစ္ေယာက္တည္း စကားစစ္ထိုးၾကရေအာင္ပါ။ တျခားအေၾကာင္းမဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ဳိးသားဒီမို ကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕လက္ငင္းအေျခအေနနဲ႔ပတ္သက္လို႔ပါ။ သတၱိတကယ္ရွိတယ္။ေသြးရဲတယ္ဆိုရင္ ရန္ကုန္ မွာ တစ္ပြဲတစ္ လမ္းေလာက္အကဲစမ္းခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီစကားစစ္ထိုးပြဲမွာ ေျပာမယ့္၊ေဆြးေႏြး မယ့္ အေၾကာင္းအရာေတြက ဒီခ်ဳပ္ပါတီရဲ႕ပိုအားေကာင္းတဲ့ေခါင္းေဆာင္မႈနဲ႔ပိုအားေကာင္းတဲ့အနာဂတ္အ တြက္ေျပာ မွာေနာ္။ ႏိုင္ငံေရးသိကၡာရွိရိွ၊အရည္အေသြးရွိရွိ ေျပာမွာေနာ္။ သတၱိနည္းနည္းျဖစ္ျဖစ္ရွိ ရင္ က်ေနာ္ ရန္မ်ဳိးသိမး္က ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း၀င္းထိန္(ဦး၀င္းထိန္)ကို စိန္ေခၚပါတယ္လို႔။
က်ေနာ္ဟာ ရဲေဘာ္ရဲဘက္၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္အခ်င္းခ်င္းအၾကား သစၥာမေဖာက္ခဲ့ဘူးပါ။
က်ေနာ္ဟာ စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္ဆီကကိုယ္က်ဳိးအတြက္ အခြင့္အေရးမယူခဲ့ဘူးပါ။
ေထာင္ထဲမွာေနခဲ့တုန္းကလဲ ကိုယ္အေနေခ်ာင္ဖို႔ကိုယ္အဆင္ေျပဖို႔ အာဏာပိုင္နဲ႔မေပါင္းခဲ့ပါ။
ေထာင္ထဲမွာ ကိုယ္အေနေခ်ာင္ဖို႔၊ ကိုယ္အဆင္ေျပဖို႔ အခ်င္းခ်င္းအၾကား ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္
မလုပ္ခဲ့ ဘူးပါ။
က်ေနာ္ဟာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းပါဆိုၿပီး၊ဘာအခြင့္အေရးမွမယူခဲ့ဘူးပါ။
က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ေရာ၊ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြေရာႏိုင္ငံျခားမွာပညာသင္ခြင့္ရေအာင္မလုပ္ခဲ့ဘူးပါ။
ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအေနနဲ႔ ဘယ္သူ၊ ဘယ္အဖြဲ႕အစည္းဆီကမွ ဘာအကူအညီမွမယူခဲ့ဘူးပါ။
ေလးစားလ်က္-
ေဒါက္တာရန္မ်ဳိးသိမ္း
ရန္ကုန္၊ ျမန္မာ။
https://www.facebook.com/yan.m.thein/posts/10208948038195391
No comments:
Post a Comment